Romakët 2:17-29

I. Vetëbesimi i judenjëve për të kërkuar shpëtim. (v. 17-20)

a) Ata praktikojnë bindjen ndaj Ligjit të Perëndisë për të arritur shpëtimin (v.17)

b) Ata janë krenarë për marrëdhënien e tyre të veçantë me Perëndinë. (v.17)

c) Ata e njohin Ligjin (Fjala e Perëndisë)- (v.18)

d) Ata besojnë në veten e tyre si UDHËZUES, DRITË dhe MËSUES të injorantëve (johebrenjve-kombeve të tjera.) (v. 19-20)

II. MËKATI I JUDENJËVE (v. 21-24)

a) 10 urdhërimet i referohen “Ligjit të Zotit”. (v. 21-22)

b) Judeu e theu Ligjin (ata mëkatojnë) (v.23)

c) Ata nuk arritën t'i sjellin lavdi Emrit të TIJ. (v. 23-24))

III. PAAFTËSIA E JUDENJVE PËR TË SHPËTUAR VETË. (V.25-27)

a) Rrethprerja nuk funksionon për shpëtim. (v.25)

b) Judeu është një shkelës i ligjit siç janë johebrenjtë (v.26-27)

IIII.MJAFTUESHMËRIA E ZOTIT PËR TË SHPËTUAR JUDENJTË (V.28-29))

a) PERËNDIA I SHPËTON judenjtë DHE Johebrenjtë PËRMES rrethprerjes së brendshme.

b) 'judeu i vërtetë'- Nuk është ai që rrethpritet jashtë, por brenda në zemër.

Nëse Krishti është Shpëtimtari juaj, ju jeni thirrur për t'i sjellë lavdi Emrit të TIJ në mënyrën tuaj të jetesës.

• A po reflekton mënyra juaj e jetesës se Krishti është Shpëtimtari juaj?

• A është duke reflektuar se ju besoni në TË? Kërkojini Zotit të heqë mosbesimin tuaj, në mënyrë që të bëheni të aftë të besoni vetëm në Krishtin për shpëtim, për pajtim, për falje.